Aug 25 2012

Longcross Library (2)

by Marcel

Howdy!
Dit keer geen beschrijving van een boek, maar van een magazine: Fender’s (1st Collectors Edition) Magazine, issue one, spring & summer.
Een paar weken geleden zag ik tot mijn verbazing op de website van Fender dat Fender een magazine had uitgebracht en dat dit magazine gratis af te halen zou zijn bij de Fender-dealer!  Een magazine, 90 bladzijden, goede kwaliteit papier, vol met mooie foto’s, een artikel over de Eric Clapton artist signature versterkerserie, de “top 20 things to take on the road” met op nummer 4 toch echt een oer-Nederlands product! (prijsvraag: degene die het eerst naar ons mailt wat hier bedoeld wordt, krijgt een leuk Longcross aandenken! Tip: op 15 januari 2011 maak ik er ook melding van…), prachtige oude Fender reclame foto’s, een artikel over het in september 2011 geopende Visitors Centre in Corona California, USA (hele grote wens van mij om daar nog eens rond te kunnen lopen…sponsors zijn in dit verband welkom…), nog veel meer en gaat twee keer per jaar verschijnen in een gelimiteerde oplage!

Fender Magazine

Download gratis het Fender Magazine nummer 1, 2012, klik hier!

De echter Fenderfreak moet hem dus hebben. Omdat ik mijzelf reken tot de echte Fenderfreaks moest ik hem dus ook hebben. Maar dat viel nog niet mee. Op de website van Fender stond dat je het magazine kon afhalen bij je Fenderdealer. Nu heb ik toch al een aantal Fendergitaren en twee Fender versterkers gekocht bij een grote muziekwinkelketen (zelf zeggen ze de grootste muziekwinkelketen van de Benelux te zijn) waarvan de grootste winkel, het centraal magazijn en het hoofdkantoor in Rotterdam gevestigd zijn (nee ik noem bewust de naam niet en nee, ik maak er ook geen prijsvraag van om de naam te raden…) en dus dacht ik dat dit mijn “dealer” zou zijn.  Ik dus snel naar die winkel toe (ik moest toch snaren hebben) en daar gevraagd naar het gratis Magazine. Die hadden ze inderdaad liggen, maar volgens de medewerker van die winkel waren die alleen voor diegenen die via de Fender website het magazine aangevraagd hadden en dus niet voor mij… Hij zei nog wel dat veel mensen hem niet op waren wezen halen en dat de magazine erg mooi was en een liefhebber zeker een exemplaar moest hebben (daarmee maakt hij me helemaal gek) Ik wist niet wat ik hoorde; ik had toch vlak voordat ik naar die winkel ging nog op de website van Fender gekeken en daar stond toch echt dat je gewoon naar de winkel kon gaan en hem daar mee kon nemen, dus het verhaal van deze winkelmedewerker, volgens mij best goed bedoeld overigens, leek toch onzin. Nu was het erg rustig in de winkel (ik was er al vroeg) en dus vroeg ik hem even naar de website van Fender te gaan zodat hij zelf kon zien dat zijn verhaal kul was en mijn verhaal niet. Hij deed dat inderdaad en gaf mij gelijk. Pfff, dat is geregeld dacht ik nog, ik krijg er toch eentje mee. Niet dus; hij was onverbiddelijk. Ook mijn opmerking dat ik de nodige (Fender) instrumenten, versterkers, effecten, snoeren, snaren, 19# apparaten, noem het maar op, daar al jaren kocht (hij had dat zo kunnen checken in de pc) deed hem niets. Ik kreeg geen exemplaar. Ik ben maar snel, zwaar teleurgesteld, weggegaan…

Nu had ik al voordat ik naar die winkel  ging, gezien dat er (andere) muziekwinkels waren die gewoon op hun website gezet hadden dat je een exemplaar van het Fender Magazine gratis in hun winkel kon afhalen en ben, toen ik thuis kwam nog maar eens naar die winkels op het web gaan zoeken. Ik kwam daarbij al snel uit op de website van Leo Music & Audio, een muziekwinkel aan de Hoofdstraat 100 te Stadskanaal. Nu woon ik in de regio Rotterdam dus even heen en weer rijden doe je ook niet zomaar en ik heb ook geen familie of vrienden in het hele hoge noorden in of in de buurt van Stadskanaal en daarom ging ik eerst maar even zoeken naar muziekwinkels in mijn eigen regio die op hun site hadden staan dat het magazine gratis af te halen was, maar -gek genoeg- waren die er niet. Ik heb toen maar de stoute schoenen aangetrokken en Albert Boddema van Leo Music & Audio een mailtje gestuurd en hem het bovenstaande uitgelegd en hem voorzichtig gevraagd of hij mij misschien een exemplaar zou willen opsturen en dat ik uiteraard  bereid was de verzendkosten te vergoeden. Tot mijn verbazing had ik de dag er op al een mailtje terug van Albert met de mededeling dat het Magazine onderweg was en dat de verzendkosten niet vergoed hoefde te worden omdat dat onder de service van de zaak viel…!!! Wow, dat is nog eens service. GEWELDIG. Nog nooit daar geweest, dus ook nog nooit iets gekocht bij Leo Music & Audio en toch zonder piepen het magazine naar je opsturen. Van die service kan “mijn” (oude?) dealer nog wat leren. Beste muziek-, gitaar- en Longcross liefhebbers: mocht je in of in de buurt van Stadskanaal wonen of er toevallig in de buurt zijn, ga dan even langs bij Leo Music & Audio. Ik weet zeker dat de service die ze mij verlenen voor hun “gewoon”  bij het bedrijf hoort en dat je daar als klant gewaardeerd en nog als klant behandeld wordt. Doen dus (de webwinkel mag er trouwens ook zijn!).
Inmiddels kun je via de website van Fender het Magazine ook digitaal bekijken/downloaden. Dit is natuurlijk niet zo tastbaar als de papieren versie maar dan weet je in ieder geval wat je mist.
Groetsels en tot de volgende boek/magazinebespreking en nogmaals bedankt Albert!
UPDATE 16 september 2012: Albert heeft laten weten dat er een nieuwe voorraad Fender magazines in de winkel gearriveerd is. Ga dus snel langs en zorg dat je zo’n collectors item in je bezit krijgt. Gewoon gratis af te halen, dus niet langer wachten , maar gewoon doen: Leo Music & Audio, Hoofdstraat 100 te Stadskanaal !

 

 


Oct 24 2010

info@longcross.nl

by Marcel

Vragen ? Wensen ? Opmerkingen ? Mail dan naar dit adres: info@longcross.nl Het zou natuurlijk wel prettig zijn als de vragen, wensen en opmerkingen betrekking hebben op onze blogs over gitaren, muziek, relicen etc. Overige vragen kunnen natuurlijk wel gesteld worden, maar antwoordgarantie wordt dan niet gegeven :-)
Bij B.1.P. part 6 (16 oktober) liet ik al weten dat een multitoolapparaat waarmee ik zou kunnen schuren vermoedelijk een uitkomst zou zijn om de kleine nog te schuren stukjes van de body van de gitaar, kaal te maken. Welnu; dat is ook zo gebleken. Ik heb nu zo’n apparaatje gekocht en kort even uitgeprobeerd. Ik denk dat ik hierdoor een stuk sneller klaar zal zijn. Wel uitkijken nu dat ik niet te gretig ga schuren. Met dit apparaat schuur je namelijk al gauw te veel of te diep. Nu even wachten op een mooie droge dag (want binnenshuis schuren geeft echt te veel stof, stank en zooi) en ik denk dat ik dan in een middagje wel klaar ben.
Ook beloofde ik vorige keer over het verouderen van de goudkleurige hardware te bloggen. Dat ga ik dus nu doen. (Uiteraard) Bij Customworldguitarparts heb ik goudkleurige hardware gekocht, te weten een Fender vintage Stratocaster brug met stamped logo zadels, goudkleurige schroefjes voor de pickguard, een goudkleurige Stratocaster Jack ferrule en Fender pickup schroeven (zie foto).

Fender pickup schroeven

Ik wil nu alleen nog een goudkleurige Fender Corona logo neckplate.De genoemde onderdelen heb ik weer op de bekende wijze “au bain marie” (waarom heet dat eigenlijk zo? Was Marie dan de enige francaise, die in bad ging…? Nee, kijk maar naar Wikipedia, daar wordt dit ontrafeld) ge-aged. Na een nachtje op deze manier agen was het gepiept. De roest (zoals op de foto’s te zien) zit dan nog niet heel erg diep en is nog grotendeels te verwijderen. Wel even van tevoren de onderdelen licht schuren. Dan “pakt” de azijn beter. Vergeet niet het buitenste bakje goed af te sluiten. De geur van azijn is anders wel erg penetrant. Het heeft trouwens wel iets raars; je koopt mooie nieuwe goudkleurige onderdelen die je gelijk daarna gaat verminken… Ook de mintgroene pickguard (ik kan er niets aan doen; ook deze komt van Custom World Guitar parts) moest nog behandeld worden en moest er dus aan geloven. Op de foto’s van de echte Black One van John Mayer zie je rond de uitsparingen voor de pickups een soort vergeling. Dit is niet ontstaan door ouderdom of zo; dit is gewoon in de Custom Shop van Fender zo nagemaakt. Ook onze Longcross Factory ( :-) ) beheerst -inmiddels- deze techniek. Veel oefenen, o.a. op de oude Squier pickguard heeft het perfecte resultaat opgeleverd.

De pickguard wordt, op de plekken die vergeeld moeten worden, licht opgeschuurd en ontvet. Dan wordt met een wattenstaafje een  kleurstof aangebracht (welke, blijft het geheim van de smid…) waarna de overtollige kleurstof wordt weggeveegd. Daarna weer licht opschuren en voila! Volgende keer blog ik echt over het gebruik van soya, thee en schoensmeer. Ik vergeet het niet, maar mijn blog-inspiratie is opgedroogd.

ps. nog even dit: mocht iemand toevallig één van deze twee koffertjes (zie hieronder) ongebruikt op zijn/haar zolder of in zijn/haar schuur (in de weg) hebben staan, dan houd ik mij aanbevolen. Mail dan a.u.b. even… Tot blogs!