De strakblauwe lucht van deze zondagochtend zou eerder passen bij een hete zomermiddag dan bij deze prachtige herfstochtend. Terwijl de herfst de natuur prachtig kleurt en de zon volop de kamer binnengedrongen is, zit ik aan de tafel met een kop koffie te ontwaken. Wat daar nog aan ontbreekt? Een lekkere herfstblues misschien. Dit klinkt dan wel goed:
Vandaag ga ik weer verder met het boren van de pedaalbehuizingen. Daar gaat meer tijd in zitten dan dat ik gehoopt had.
Voor de gitaar(bouw)liefhebbers is er trouwens op 27 oktober 2012 nog een gitaarbouwersmeeting in Barneveld. Klik voor meer informatie even op deze link: www.gitaarbouwersmeeting.org
Vandaag heeft het voltallige personeelsbestand van Longcross een teambuildingsdagje gehad. Altijd goed natuurlijk om de sfeer picobello te houden. De reis ging naar Veenendaal, naar de Vintage Guitar Show. De Vintage Guitar Show is ruim 20 jaar geleden ontstaan en is inmiddels uitgegroeid tot een internationaal erkende show. De show wordt twee keer per jaar gehouden (maart en september).
Aangekomen in de hal (8 euries entree) komt de lucht van kroketten al op je af. Het is dus zaak om snel tussen de oude gitaren te gaan lopen neuzen. Overigens zijn niet alleen de gitaren vintage; ook een groot deel van het aanwezige publiek dateert nog van de Woodstock-periode…
Maar goed, er staan Gibson Les Paul’s uit de 50-er en 60-er jaren (heb je nog ergens 24.000 euro?) een Telecaster uit 1954 (onbetaalbaar) en nog een heleboel andere – ook niet meer bestaande merken – gitaren, pedaaltjes, versterkers en accessoires. Jammer alleen dat er geen gereedschap bv. voor het vlakken en fretten aangeboden werd. Daar zou volgend jaar nog wel wat aandacht aan besteed mogen worden. Ik denk dat je daarmee nog meer publiek kunt trekken.
Onlangs is in the Factory een nieuwe voorraad aluminum-pedaal-behuizingen gearriveerd en dus kunnen morgen de boorschema’s er bij gepakt worden en gaat er geboord worden. Er moet immers ook gewerkt worden! Natuurlijk was het niet alleen teambuilden. Ook moest er gekeken worden of we hier volgend jaar ook een kraampje willen huren om de Longcross pedaaltjes aan de man/vrouw te brengen. Daar wordt nog over nagedacht door de directie, maar tegen die tijd maken we dat zeker bekend…
Wat is dit nu weer voor een titel? Waar slaat dit op?
GARY CLARK JR dus!!!
Ja, even geen hele verhalen over gitaren, maar eventjes tijd om te luisteren naar Gary Clark Jr. ik ben er helemaal kapot van; geweldige gitarist en zanger. Duidelijk beinvloed door Jimi Hendrix is hij met een opmars bezig. Geen Stratspeler, maar een Epi-liefhebber. Mijn allereerste electrische gitaar was ook een Epiphone ES-335. Een rode met een Bigsby. Geen idee waar deze gitaar gebleven is. Er zaten van die flatwound snaren op. Hoezo Jazz? De Jazz droop er vanaf! Het moet een gitaar geweest zijn die gemaakt was eind 60-er, begin 70-er jaren. Als ik die nu nog had gehad…. Het was een prachtige gitaar alleen vond ik hem toen niet stoer genoeg. Nu weet ik wel beter (-: Er komt nog eens een tijd dat ik er weer eentje aanschaf, zeker nu ik Gary zo hoor; het blijft een geweldige bluesgitaar!
Ckeck ff onderstaande filmpjes,
Trailer:
Bright Lights:
en dan nu: Please Come Home! echt een geweldig nummer, dus helemaal luisteren hoor…:
Overigens komt op 22 oktober a.s. het nieuwe album uit van Gary Clark Jr. : Blak and Blu, maar voorlopig valt er nog genoeg te genieten van zijn huidige werk (hij heeft zelfs bij een optreden de hele witte dubbel LP van the Beatles gespeeld en ook heeft hij opgetreden in het Witte Huis).
ps: ben trouwens druk bezig met de prototypes van de enige echte Longcross effectpedalen, maar nu is al zeker dat het een kraker gaat worden… daarover later meer!
Het vervolg op Back in Business komt er aan! Kijk intussen even op de nieuwe pagina met links naar goede, leuke of interessante website’s (klik bovenaan op “Links”). Als je van mening bent dat er links aan toegevoegd moeten worden, laat het dan even -via de mail- weten!
Ook vandaag een nieuwe rubriek in de lucht: Longcross’s Library; boek/magazine-bespreking. Vandaag een korte bespreking van The Dream Factory, Fender Custom Shop geschreven door Tom Wheeler. Om van te watertanden….
Eigenlijk had ik al veel eerder weer moeten bloggen. Ruim anderhalfjaar niets van me laten horen is niet fraai! Stilgezeten heb ik echter niet. Waarom dan toch zo lang gewacht met het posten van een nieuw blog, terwijl ik met het relicen van gitaren natuurlijk gewoon ben door blijven gaan? Ook had ik nog beloofd om te schrijven over de enige echte homemade Longcross Route 66 Tubescreamer. En ik had ook nog kunnen schrijven over Fuzzy “The Fuzz” Duck of over de distortion waar ik nog mee bezig ben.
Waarom dan toch al die tijd geen posts? Daar is wel een simpele verklaring voor; ik had er gewoon geen zin in… Ik weet het; dat is schandalig, maar ik had zoveel andere dingen te doen, dat het koppie er ook niet echt naar stond om ook nog eens trouw m’n blog bij te houden. Nogmaals: slechte zaak natuurlijk, maar het was niet anders.
Inmiddels ben ik er ook achter gekomen dat ik, zonder dat ik het wist, diverse mails heb gemist van jullie. Sorry ook daarvoor. Ik ga ze alsnog allemaal nalopen en kijk dan nog even of het nog zin heeft ze te beantwoorden. Kijk dus niet vreemd op als je na maanden opeens alsnog een mailtje van mij krijgt. In de toekomst komen al jullie mailtjes automatisch gelijk bij mij binnen, dus kan en zal ik jullie mails gelijk lezen en reageren.
Dus nu maar snel weer aan de slag.
Laat ik maar verder gaan waar ik gebleven was, m’n laatste blog van 12 februari 2011. Toen schreef ik over de wat stroeve zoektocht naar een zwarte Strat voor een nieuw Black One project. Ik had toen mijn zinnen gezet op een Fender Classic ‘ 60. Bij Rock Palace in Den Haag en Feedback in Rotterdam hadden ze hem (of haar?) niet. Een poging om de gitaar te kopen via de website van de Music Store in Duitsland liep ook op niets uit. Mijn mails in goed Duits en daarna ook in het Nederlands (ze maken immers reclame dat ze Nederlands sprekende mensen in dienst hebben en dat je ze gewoon in het Nederlands kunt mailen en bellen) waarin ik om helderheid vroeg m.b.t. het toch niet geringe prijsverschil bleven onbeantwoord. Jammer dus, maar dan koop ik daar geen gitaar. Dus moesten er andere kanalen aangeboord worden.
De tweedehandsmarkt bracht uitkomst, maar daarover snel meer. Hier vast een voorproefje:
Welkom bij de eerste post van dit blog van Tim en Marcel
Op dit blog gaan we met behulp van foto’s en filmpjes, stap voor stap de metamorfose laten zien van een 1997 Squier Stratocaster in “the Black One” Stratocaster van John Mayer. Daarnaast volgen posts over zelfbouw gitaareffecten.
