Longcross

Op 18 september j.l. schreef ik dat ik al enige tijd bezig was met het verwijderen van de zgn. sealer-laag, de laag tussen de zwarte lak en het hout van de body van de gitaar. Geloof het of niet, maar ik ben daar nog steeds mee bezig. Nu de grote vlakken op de gitaar kaal zijn is het namelijk tijd om tussen de restanten zwarte lak de sealer-laag weg te halen.  Dat is tot nu toe wel het meest tijdrovende en minst aantrekkelijke werk aan de gitaar. Eigenlijk gewoon niet leuk meer; met hele kleine stukjes zeer grof schuurpapier heel lang pielen totdat… totdat je moet constateren dat er nog helemaal geen verschil te bespeuren valt, behalve dan dat je zelf helemaal onder het stof  zit. Denk er nu maar over om een “Dremel” te gaan kopen. Dat is zo’n multitoolapparaatje waarmee je kleine dingen kunt schuren, graveren, boren, slijpen etc. Ik hoop dan maar dat het daarmee beter gaat. Ik ben er voorlopig dus nog niet klaar mee.

Toch is er ook positief bericht te melden: de headstock is klaar! Na het wegschuren van de Squierdecal heb ik de headstock drie keer gelakt (met Flexa hoogglanslak) en tussendoor natuurlijk ook geschuurd. Het viel nog niet mee om een winkel te vinden waar het juiste schuurpapier te koop was. Denk niet dat je bij de gewone doe-het-zelf giganten (Karwei, Gamma, Praxis etc.) het juiste schuurpapier vindt. Voor deze klus heb je heel fijn schuurpapier nodig. Dat vond ik uiteindelijk in Assen. Assen? Ja, Assen, waar ik toevallig voor mijn (betaalde) werk twee dagen verbleef en waar ik in de korte vrije tijd die ik daar had, even samen met collega Theo rondliep in een winkelstraat en daar een ouderwetse ijzerwarenwinkel binnenging. Ik heb daar schuurpapier P800, P1000 en P1200 kunnen kopen. Heel erg fijnkorrelig dus. Tussen het lakken door ga je dan ook met steeds fijner schuurpapier -licht- schuren. Laat de lak wel lang genoeg drogen en vooral hard worden. Denk dus niet dit even snel te kunnen doen; dat gaat niet werken. Na drie keer lakken dus was het tijd om de Fenderdecal op de headstock te plakken.  Twee minuten de decal in lauw water leggen, dan voorzichtig de decal van het schutvel af schuiven op de headstock en met een doekje of papieren zakdoekje voorzichtig het overtollige vocht opzuigen door met het (zak)doekje heel licht op de decal te drukken. Kijk uit dat je de decal daarmee niet verschuift. Daarna laat je dit tenminste 24 uur drogen.

Vervolgens heb ik de headstock opnieuw gelakt (natuurlijk ga je nu niet eerst schuren). Wil je het echt mooi hebben, dan zou je zeker nog twee keer de boel kunnen lakken, maar dat heb ik niet gedaan. Ik wil immers een relic-effect zien te krijgen en dus moet het niet te mooi zijn. Nadat alles dan ook goed uitgehard was (dat duurt zeker twee weken!) ben ik er nog even met het fijnste schuurpapier overheen gegaan en met Scratch Remover van Valma en een poetsdoek de headstock gepolijst. Hierdoor wordt de lak spekglad, maar krijgt het toch een ‘gebruikte’ uitstraling. Vervolgens heb ik met een polijstschijf met schapenhaar dit weer opgepoetst.   Ik ben tevreden met het resultaat. Ik zou overigens haast vergeten dat ook de achterkant van de headstock geheel in de stijl van John Mayer “bewerkt” is. Zoals ik al eerder schreef heeft de gitaar het serienummer 84 gekregen. Op de achterkant van de headstock is nog een tekstje gekomen en het “Longcross-logo”. Fraai ? Laat het even weten.  Niet dat we het gaan aanpassen, maar we willen wel graag weten wat jullie er van vinden.

De volgende blog zal gaan over het agen van de goudkleurige hardware die inmiddels binnen is, het kleuren van de mintgroene pickguard en geeft antwoord op de vraag of er toch weer thee gebruikt zal gaan worden of dat er nu misschien naar sojasaus of schoensmeer gegrepen wordt… tot blogs!